Woda różana Agros została dodana do unijnego rejestru Chronionego Oznaczenia Geograficznego
Komisja Europejska ogłosiła w piątek, że zatwierdziła wpisanie wody różanej Agros do rejestru chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) .
Komisja opisała wodę różaną jako „aromatyczną wodę produkowaną z całych kwiatów gatunku aromatycznej róży uprawianej we wsi Agros w południowo-zachodnim Cyprze”.
„Produkt charakteryzuje się szczególnie intensywnym aromatem, który przypomina zapach świeżej róży” – dodano.
Woda różana Agros produkowana jest w tej wiosce od początku XX wieku , a tradycyjna metoda produkcji jest zachowana do dziś.
„Od najmłodszych lat lokalni mieszkańcy uczą się od swoich rodziców, jak uprawiać i zbierać róże. Ta długa i ciągła tradycja produkcji, od zbiorów do destylacji, gwarantuje jakość produktu, a zwłaszcza jego silny aromat, który czyni go tak wyjątkowym” – stwierdziła komisja.
Dodał, że „specjalny charakter” produktu wynika również z „bardzo aromatycznych róż”, które są uprawiane wokół Agros ze względu na sprzyjające warunki klimatyczne w tym regionie.
Rząd Cypru po raz pierwszy złożył wniosek o wpisanie wody różanej Agros do unijnego rejestru Chronionego Oznaczenia Geograficznego w 2016 r .
Na początku tego roku, podczas Festiwalu Róż w Agros, minister rolnictwa Maria Panayiotou wychwalała zalety Agros i jego tradycję różaną.
Opisała festiwal jako „święto, którego celem jest zwrócenie uwagi na uprawę róż, a także promocja tradycyjnych produktów wytwarzanych przy użyciu róż”.
Mówiąc o historii róż, powiedziała: „Od czasów starożytnych róża odgrywała centralną rolę w codziennym życiu Greków i ludzi zamieszkujących ten region ”.
Powiedziała, że „pierwszy opis tej odmiany został sporządzony przez Teofrasta, który wspomina o odmianach uprawianych w Filippi i na wzgórzach Pangaion”, które znajdują się w greckiej części Macedonii.
Dodała, że obecnie najpowszechniejszą odmianą na Cyprze jest róża damasceńska, którą po raz pierwszy sprowadzili na wyspę mnisi z klasztoru Kykkos po swojej podróży do Rumunii .
Następnie wyjaśniła, że „uprawę róży damasceńskiej w Agros zapoczątkował nauczyciel i folklorysta Nearchos Clerides, który namawiał swoich uczniów, aby zasadzili 50 krzewów róż na polach swoich rodzin”.
„Od tego czasu uprawa róż stała się charakterystyczną dla tego regionu działalnością, generującą dochody i miejsca pracy, a także upiększającą i poprawiającą stan jego naturalnego środowiska” – dodała.
Dodała, że „róża, roślina, która od wieków jest nierozerwalnie związana z kulturą i historią naszej wyspy , jest ważnym elementem naszej lokalnej produkcji, która łączy nas z naszymi korzeniami i tradycjami”.
