Kiedy kaucja staje się pułapką – historia Svenji o nieuczciwych praktykach na Cyprze
Cypr, wyspa słońca, przyciąga ludzi z całego świata. To właśnie tutaj, w malowniczej miejscowości Anarita, Svenja – obywatelka Niemiec – postanowiła rozpocząć nowe życie z rodziną. Rok temu wynajęli dom, który miał stać się ich oazą na tej śródziemnomorskiej wyspie. Jednak to, co zaczęło się jako piękna przygoda, przerodziło się w bolesne doświadczenie, które ujawniło ciemniejsze strony cypryjskiego rynku nieruchomości.
Wszystko zaczęło się niewinnie
Svenja znalazła wymarzony dom, a właścicielka – nazwijmy ją Pani Właścicielka – zażądała, jak to często bywa, kaucji w wysokości trzymiesięcznego czynszu. W przypadku tego domu kaucja wynosiła aż 5000 euro. „To standardowa procedura” – zapewniła właścicielka, obiecując, że pieniądze zostaną zwrócone po zakończeniu okresu najmu. Umowa najmu została podpisana, choć była to ogólna dokumentacja, pozbawiona szczegółowych zapisów dotyczących okresu wypowiedzenia.
Po około roku Svenja poinformowała Panią Właścicielkę – która z czasem stała się jej znajomą, ponieważ kobiety się zaprzyjaźniły – że jej rodzina znalazła nowy dom, bliżej szkoły dzieci. Planując przeprowadzkę, przy filiżance kawy Svenja usłyszała: „Nie ma problemu” – nie muszą martwić się o okres wypowiedzenia, a kaucja zostanie zwrócona. Wszystko wydawało się być załatwione.
Nieoczekiwany zwrot akcji
Kiedy rodzina Svenji wyprowadziła się i zwróciła klucze, poprosili o zwrot kaucji. Wtedy zaczęły się problemy. Pani Właścicielka oświadczyła, że kaucja nie zostanie zwrócona. Dlaczego? Po ich wyprowadzce właścicielka zdecydowała się wynajmować dom na krótkoterminowe pobyty przez Airbnb. Podczas jednego z takich wynajmów goście zorganizowali głośną imprezę, która zakończyła się interwencją policji i poważnymi zniszczeniami w nieruchomości.
Zdjęcia zdewastowanego domu, które przesłała Pani Właścicielka, były szokujące. Jednak Svenja – przyzwyczajona do niemieckich standardów prawnych – nie mogła zrozumieć, dlaczego miałaby odpowiadać za szkody, które powstały po zakończeniu jej najmu. Gdy zaproponowała kompromis i poprosiła o zwrot przynajmniej połowy kaucji, spotkała się z kategoryczną odmową.
Czy takie sytuacje można uniknąć?
Najlepszym rozwiązaniem jest jasna i szczegółowa umowa najmu oraz pełna przejrzystość. Jednak, jak pokazuje historia Svenji, nie zawsze jest to możliwe. Czy Cypr potrzebuje bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących najmu? Odpowiedź na to pytanie pozostaje otwarta, ale jedno jest pewne – uczciwość w relacjach między najemcą a wynajmującym powinna być regułą, a nie wyjątkiem.
Historia Svenji to ostrzeżenie dla wszystkich, którzy planują wynająć nieruchomość – nie tylko na Cyprze, ale także w innych krajach. Warto zachować czujność, aby słoneczne miejsce docelowe nie przysłoniło potencjalnych problemów na horyzoncie.
